Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Քա­ղա­քա­ցին ի­րա­վունք ու­նի՞ մտա­ծե­լու, որ աչ­քա­թող են ար­վում այլ սպառ­նա­լիք­ներ

Քա­ղա­քա­ցին ի­րա­վունք ու­նի՞ մտա­ծե­լու, որ  աչ­քա­թող են ար­վում այլ սպառ­նա­լիք­ներ
03.03.2020 | 01:08
Մեր ժո­ղո­վուր­դը հե­տաքր­քիր պահ­վածք ու­նի ար­տա­կարգ ի­րա­վի­ճակ­նե­րում։ Կո­րո­նա­վի­րու­սի գրանց­ված ա­ռա­ջին դեպ­քից հե­տո հան­րու­թյան մի հատ­ված տագ­նա­պի, խու­ճա­պի մեջ է, մյուս­նե­րը վա­խը սր­տում պատ­կան մար­մի­նե­րին են սթա­փու­թյան կո­չեր ա­նում, իսկ ա­մե­նաան­հոգ շերտն իշ­խա­նու­թյունն է։ Նրանց ան­հա­ղորդ կեց­ված­քից թվում է, թե աշ­խար­հում մո­լեգ­նող վա­րա­կը հեչ բան է, «ում շունն է, որ»։ Ա­վե­լին, իշ­խա­նու­թյան ո­րոշ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի ցի­նիկ հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը հեր­թա­կան ան­գամ ա­պա­ցու­ցում են, որ գործ ու­նենք ան­պա­տաս­խա­նա­տու, հինգ րո­պեում 10 կար­ծիք փո­խող մարդ­կանց խմ­բի հետ, ո­րոնք ոչ մի բա­նի լուրջ չեն վե­րա­բեր­վում։
Խու­ճապն ա­մե­նա­մեծ թշ­նա­մին է՝ ան­կախ վտան­գի չա­փից, սթա­փու­թյան կո­չը բա­ցա­ռիկ դեպ­քե­րում է ժա­մա­նա­կին տեղ հաս­նում, իսկ ան­հո­գու­թյունն ար­դեն վտան­գա­վոր է։ Ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րը հայ­տա­րա­րում է, թե սա շն­չա­ռա­կան հի­վան­դու­թյուն­նե­րի «դա­սին» պատ­կա­նող վի­րուս է ու պետք չէ խու­ճա­պի մատն­վել։ Են­թադ­րենք, այդ­պես է։ Բայց ա­մեն վայր­կյան տե­ղե­կու­թյան սպա­սող շար­քա­յին քա­ղա­քա­ցին ու­զում է, որ ինքն էլ այդ հան­գս­տու­թյունն ու­նե­նա, ինքն էլ գի­տակ­ցի, որ կո­րո­նա­վի­րու­սը գրի­պի մի տե­սակ է։ Պատ­կան մար­մինն ի­րեն այդ վս­տա­հու­թյու­նը ներ­շն­չու՞մ է, նա հա­վա­տու՞մ է ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան և կա­ռա­վա­րու­թյան ղե­կա­վար­նե­րի խոս­քե­րին։ Ողջ խն­դիրն էլ այն է, որ այս­պի­սի դեպ­քե­րում ա­ռա­վե­լա­գույնս ան­կեղծ պի­տի լի­նի իշ­խա­նու­թյու­նը հա­սա­րա­կու­թյան հետ, հա­վաս­տի տե­ղե­կու­թյամբ ա­մեն վայր­կյան լրատ­վա­կան դաշ­տը ո­ղո­ղի, կաս­կա­ծի տե­ղիք չտա, որ­պես­զի խու­ճա­պի հա­մար ճա­նա­պարհ չբաց­վի։
Մինչ­դեռ իշ­խա­նու­թյան մի մարմ­նից մինչև մյու­սը հաս­նե­լը նույն տե­ղե­կու­թյու­նը 5 ան­գամ փոխ­վում է։ 5 ան­գամ էլ դա հրա­պա­րակ­վում է ու հե­տո հան­րու­թյան աչ­քի ա­ռաջ վերջ­նա­կա­նա­պես ճշտ­վում։ Ո­լոր­տից հե­ռու, վա­խե­ցած քա­ղա­քա­ցու վրա դա ի՞նչ տպա­վո­րու­թյուն կա­րող է թող­նել։ Ան­պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­նը դեռ մի կողմ, քա­ղա­քա­ցին ի­րա­վունք ու­նի՞ մտա­ծե­լու, որ ե­թե նրանք ի­րա­վի­ճա­կին այս­պես են տի­րա­պե­տում, ու­րեմն կա­րող են նաև աչ­քա­թող ա­նել այլ սպառ­նա­լիք­ներ՝ հա­սա­րա­կու­թյա­նը փաս­տի առջև կանգ­նեց­նե­լով։
Այն­պես որ, խն­դի­րը ոչ թե կո­րո­նա­վի­րու­սի սար­սա­փե­լի լի­նելն է, այլ իշ­խա­նու­թյան՝ ա­մեն ին­չին մատ­նե­րի «ա­րան­քով» վե­րա­բեր­վե­լը, ին­չը բա­րե­րար հող է ստեղ­ծում նաև այն կեղծ տե­ղե­կու­թյուն­նե­րի հա­մար, ո­րոնք մարդ­կանց խու­ճա­պի են մատ­նում։ Ի դեպ, այս ա­ռու­մով էլ վի­ճա­կը նույնն է. մինչ ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րը կո­րո­նա­վի­րու­սով վա­րակ­ված մեկ դեպ­քի մա­սին էր խո­սում, տար­բեր ան­հայտ կայ­քեր ու է­ջեր տա­րա­ծում էին 40 վա­րակ­ված մար­դու մա­սին, ու եր­բեմն էլ այն­պի­սի վեր­նագ­րե­րով նյու­թեր էին սպր­դում հա­մա­ցանց, որ տպա­վո­րու­թյուն էր, թե հա­մա­ճա­րա­կի է­պի­կենտ­րո­նում ենք։
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ
Դիտվել է՝ 9976

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ